Badanie skierowane jest do:
• osób, u których podejrzewane jest wystąpienie ADHD, autyzmu, zespołu Aspergera,
• dzieci upośledzonych umysłowo,
• mających problemy z nauką, problematycznych, przejawiających kłopoty z koncentracją,
• osób, które mają uszkodzony ośrodek nerwowy, może to być spowodowane urazami czaszkowo-mózgowymi, cierpią na choroby nowotworowe i tętniaki mózgu, SM - stwardnieniem rozsianym, udarem, chorobą Parkinsona, Alzheimera,
• osób z podejrzeniem dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego, które wykazują pogorszenie sprawności poznawczej, co pozwala na zdiagnozowanie choroby otępiennej,
• pacjentów zakażonych wirusem HIV.
Żeby dokonać oceny neuropsychologicznej, potrzeba elastycznej weryfikacji na wielu płaszczyznach. Nie można przyjmować schematycznego systemu diagnozy. Każdy przypadek kliniczny wymaga odpowiedniego podejścia. W czasie badania sprawdzana jest sfera poznawcza pacjenta. Psycholog używa testów, by zanalizować język i funkcje wykonawcze danej osoby, kontrolowana jest pamięć i koncentracja. Nie tylko sam wynik testu jest ważny, ale też podejście osoby wypełniającej go i jej zachowanie w trakcie wykonywania zadań. Niezwykle istotny jest wywiad z rodziną i bliskimi osoby diagnozowanej, ponieważ mają dużą wiedzę na temat zmian w zachowaniu badanego.
Diagnoza sfery wykonawczej i poznania społecznego - przez zadania neuropsychologiczne mierzące poziom dojrzałości, sprawdzana jest wielozadaniowość, strategie interpersonalne i umiejętności społeczne. Tego typu badanie przeprowadzane jest najczęściej u dzieci i nastolatków.
Analiza sfery wizualno-przestrzennej - badanie ma na celu zweryfikowanie, czy pacjent radzi sobie z koordynacją wzrokowo-ruchową. Sprawdzana jest manipulacja obiektami i kontrolowanie ich stanu umysłem. Tego typu działanie ma na celu zaobserwowanie szybkości przetwarzania informacji.
Przeprowadzenie diagnozy wymaga kilku spotkań z neuropsychologiem, by móc poznać historię choroby, przeprowadzić szczegółowy wywiad, dobrać odpowiednie metody analizy i przedstawić wyniki i wskazania do dalszej terapii.
Wieloetapowa diagnoza pozwala poznać aktualny stan, w jakim znajduje się pacjent, by dostosować odpowiedni program jego rehabilitacji. Wdrożenie specjalnie dopasowanego systemu umożliwia poprawę funkcjonowanie osoby, która zmaga się z dysfunkcją, a także znacząco wpływa na życie jej bliskich. Odpowiedni plan neurorehabilitacji i szybkie jego wdrożenie dają szansę na uzyskanie optymalnych efektów terapii.